Doświadczenie polega na sprawdzeniu reakcji organizmu na rosnące częstotliwości dźwięku. W tym celu użyliśmy nagrania audio z zakresem częstotliwości 20-20 000 Hz.
Wśród osób badanych zostały zaobserwowane rozbieżności w wynikach.
Jednakże została zaobserwowana prawidłowość, w której wszystkie osoby badane
przestały słyszeć odtwarzany dźwięk przy częstotliwości ~18 kHz.
Badana grupa była stosunkowo mała przez co wyniki różnią się diametralnie
| Kuba | Błażej | Piotr | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stan początkowy | Dobry | Stan początkowy | Bardzo dobre | Stan początkowy | Bardzo dobre | ||
| 80< | Poczucie niepokoju | 120~ | Lekki dyskomfort | N/A | N/A | ||
| 500< | Lekki ból uszu | 2500~ | Delikatne ukłucie w uchu | N/A | N/A | ||
| 18 000< | Próg słyszalności | 18 000< | Próg słyszalności | 18 000< | Próg słyszalności |
| Kornelia | Emilka | Olga | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stan początkowy | Bardzo dobry | Stan początkowy | Bardzo dobry | Stan początkowy | Bardzo dobry | ||
| N/A | N/A | 10 000~ | Lekki ból głowy i uszu | N/A | N/A | ||
| N/A | N/A | N/A | N/A | N/A | N/A | ||
| 17 500< | Próg słyszalności | 18 500< | Próg słyszalności | 16 000< | Próg słyszalności |
Nasza hipoteza została potwierdzona. Wśród osób badanych zostały zaobserwowane różne wyniki.
Wyjaśnienie naszego badania jest na pozór proste, gdyż wszystko jest po części związane ze starzeniem się naszego organizmu. W ślimaku ucha wewnętrznego znajdują się komórki słuchowe i płyn odpowiedzialne za odbiór fal dźwiękowych, a biorąc pod uwagę nasze badanie - dźwięk o różnych częstotliwościach. Wraz z wiekiem, komórki słuchowe przestają działać poprawnie a hałas prowadzi do przyspieszenia tego procesu. Opierając się na szczegółowych badaniach przeprowadzanych przez doświadczonych naukowców, nastolatek potrafi usłyszeć dźwięk do ~18 kHz. To samo pokazało nasze badanie gdyż wszystkie osoby badane były w wieku nastoletnim. Osoby starsze natomiast słyszą przeważnie do częstotliwości ~12 kHz. Ból ucha wychwycony w trakcie badania może być oznaką właśnie uszkodzenia komórek słuchowych, dlatego jest zalecane przerwanie badania u tej osoby. Właśnie dlatego odbiór fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości niesie za sobą poważne konsekwencje. Udokumentowano, że ekspozycja na dźwięki o wysokiej częstotliwości prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia właśnie komórek słuchowych - nabywamy tzw. ubytek słuchu wysokoczęstotliwościowy. Pozostaje jednak kwestia samopoczucia osoby badanej w trakcie i po badaniu. Wyjaśnieniem tego może być pamięć słuchowa. Niektórym pamiętliwym wydarzeniom może towarzyszyć specyficzny dźwięk, który nieświadomie został utrwalony w naszej pamięci. Usłyszenie dźwięku o podanej częstotliwości może przywrócić nie tylko samo wspomnienie jak i uczucie powiązane z nim. Stąd też rozbieżność w badaniach pod tym względem. U niektórych osób zaobserwowano uczucie jak dyskomfort / niepokój, u innych ból a u pozostalych nie zauważono znacznych zmian.
Hipoteza: Wykluczenie lub i też zmniejszenie wpływu danego bodźca zmniejsza odczuwalne zawroty głowy
Na początku każdej osobie badanej jest sprawdzana równowaga. Następnie każda osoba kolejno wsiada na karuzelę i rozkręca się na niej. Po osiągnięciu wcześniej ustalonej szybkości obrotów, badana osoba kręci się przez 10 sekund. W trakcie kręcenia się badana osoba po 5 sekundach zamyka oczy na 5 sekund a po upływie tego czasu, badana osoba musi wyhamować i natychmiast wyjść z karuzeli i stanąć prosto.
Wszystkie osoby badane odczuły zawroty głowy i problemy z balansem, jednak po zamknięciu oczu, odczuwalne zawroty były mniejsze.
Hipoteza została potwierdzona. Po zamknięciu oczu badane osoby odczuwały mniejsze zawroty głowy podczas kręcenia.
Z doświadczenia wynikło że narząd wzroku i równowagi ściśle ze sobą kooperują. Podczas kręcenia się z otawrtymi oczami wszystkie osoby badane odczuły podobne zawroty głowy. Po zamknięciu oczu wykluczyliśmy jeden bodźiec. To sprawiło, że móżdżek dostawał informacje tylko z błędnika, a bez potwierdzenia sytuacji od narządu wzroku - nie był w stanie prawidłowo odpowiedzieć na zachodzące kręcenie się.